Gedachten welke je niet kan stoppen, moe worden, vechten. Het goede niet kunnen zien, terwijl er veel goeds is. Dat is ‘verkeerde communicatie’ naar jezelf toe; hoe kijk jij naar de wereld? Vanuit pijn om verlies of vanuit mogelijkheden?
De wijsheid zit in je, maar je werkt op de automatische piloot. Je kán niet anders. Je wilt wel, maar de gebeurtenissen waarin je nu zit, houden je in de greep van machteloosheid.
Pijn
Iedereen maakt dingen mee in het leven welke zo pijnlijk zijn, dat je zoiets nooit meer wilt voelen. Je vormt als het ware een beschermingslaagje om jezelf heen wat ervoor zorgt, dat alles wat met die emotie, die pijn, te maken heeft op een gefilterde manier gaat voelen. Vergelijk het met schokdempers in je auto. Met een mooi woord noem je dat ‘je verdedigingsmechanisme’. Het is een soort verdoving van je bewustzijn. Het frustrerende van het verhaal is, dat zolang jij het verdedigingsmechanisme in stand houdt, onbewust natuurlijk, je juist situaties naar je toe trekt waardoor je die bepaalde pijn-triggers wéér mee zal maken. Wel op een andere manier, met andere personen en in een andere situatie, maar toch zal juist die oude pijn steeds herleven.
Verkeerde Communicatie
Dat is wat ik bedoel met verkeerde communicatie. Leven vanuit een verdoving, zegt je misschien al genoeg; wanneer je verdooft bent, ben je niet helder! Dat is onbewust leven. Zodra je bewust weet te maken welke pijn je verdooft, wat je verdedigingsmechanisme is, ben je in een proces van loslaten aangekomen.
Bescherming en toekomst
Het verdedigingsmechanisme heb je als mens niet voor niets. Het functioneert om je te beschermen tegen pijn van buitenaf. Een belangrijke functie dus! Als mens, groei,- en leer je, dus op een gegeven moment is het tijd om vanuit je gegroeide jij, naar jezelf en je leven terug te kijken. Door je groei en wijsheden kan je vervolgens vanuit een ander perspectief naar de toekomst, maar ook naar het verleden kijken. Zodra je merkt dat je in een gevecht terecht bent gekomen met jezelf en het leven, ben je er aan toe, je oude pijn, dus je verdedigingsmechanismen, los te laten.
Lef hebben!
Het ontdekken van je verdediging is lef hebben! Wat je in de eerste 7 jaren van je leven meemaakt en de opvolgende 14 jaar bevestigd, heb je de rest van je leven nodig om te verwerken. Of je blijft jezelf her-bevestigen. Dat kan ook. Dan ben je in de greep van de machteloosheid. Oude pijn herleven is emotioneel en tegelijk heel leerzaam! Je hebt kracht en doorzettingsvermogen nodig om dat gevecht met jezelf aan te gaan. Je hebt lef nodig om jezelf af te wikkelen van de oude pijn. Lef is Loslaten van de laagjes welke je uit veiligheid om je heen hebt gemaakt. Zo creëer je een nieuwe veiligheid. Zo creëer je een nieuw leven voor jezelf.
Kiezen
Je kan er ook voor kiezen te blijven doen wat je altijd al deed. Dat is je eigen verantwoordelijkheid. Besef wel dat je vervolgens zal krijgen wat je altijd al kreeg. Is dat wat je wilt? Je hebt de keuze. Door jezelf bewust te maken van de oude pijn die nog steeds onbewust je leven beheerst. Je hebt écht een keuze. Je kan er voor kiezen je leven te veranderen. Door op een andere manier naar situaties te kijken. Door te kijken vanuit een ander perspectief, zou het zomaar ineens helder kunnen worden voor je!
Automatische Piloot
Zolang je blijft reageren op de manier zoals je aangeleerd hebt; vanuit ervaringen, pijn en emoties, of volgens maatschappelijke overtuigingen en regeltjes, kan je niet loslaten. Dan blijf je vasthouden aan het oude. Dan heb je onbewust de automatische piloot ingeschakeld. Uit zelfbescherming. Wat je daar onbewust mee doet is jezelf vastzetten in een patroon. Je wilt graag uitbreken uit dat patroon, dat is het gevecht wat je voelt. Maar wanneer je altijd doet, wat je altijd al deed, krijg je wat je altijd al kreeg. En dat is de automatische piloot. Een geheel onbewust proces.
Natuur
Loslaten is belangrijk in het leven, het hoort erbij. Kijk in de natuur, hoe bomen en planten afsterven. Of tot bij de kern afgesnoeid worden en vervolgens zelfs groter groeien. De rust van de winter, verplichte rust in de natuur, heb je ook als mens nodig.
Een pas op de plaats
Verplichte rust, een pas op de plaats maken om de juiste beslissingen te kunnen nemen. Voor jezelf, om te kunnen groeien. Daarvoor kan je een periode van bezinning laten ontstaan. Dat is wat je nodig hebt om los te kunnen laten. Anders blijf je in het stuk zitten van alsmaar door willen gaan. De in de ratrace van het leven gevangen zitten. Wel mooie dingen naar je toetrekken maar niet het mooie ervan in kunnen zien. Verkeerde keuzes maken. Steeds weer in een soortgelijke situatie belanden…
Nieuwe verbinding maken
In de rust kan je je opnieuw met jezelf verbinden. Een retraite, een kloosterweekend, een vastenkuur, afzonderen in een huisje in het bos. Wat past bij je? In de stilte en de leegte zal de ruimte ontstaan jezelf weer te hervinden. Van daaruit kan je opnieuw een verbinding maken met jezelf. Een nieuwe verbinding, want de ‘oude’ verbinding wil je niet meer. Je bent gegroeid, je bent ervaren, je hebt levenslessen doorgemaakt. Dat vraagt om een andere verbinding met jezelf als 10 jaar geleden. In je kracht staan is verbinding hebben met jezelf. Zo lang je op dingen en mensen buiten jezelf focust, zal je het gevecht blijven ervaren van de tweestrijd.
Focus op jezelf
Dualiteit noemen ze dat ook wel tegenwoordig. Dat is onbewust de focus op de leegte binnen jezelf, waarvan je verwacht dat anderen, of spullen, je leegte op zullen vullen. Leegte in je zelf kan je alleen zelf opvullen, door te focussen op …..jezelf. Heel ingewikkeld, omdat we massaal hebben geleerd dat je egoïstisch bent wanneer je je op jezelf focust. En wie wil er nu eigenlijk egoïstisch zijn? Niemand toch? Weer een stukje verkeerde communicatie naar jezelf toe. Focussen op jezelf heeft niets met egoïsme te maken. Het is maar net vanuit welke kant je het bekijkt. Wanneer je namelijk niet goed voor jezelf zorgt, ben je uiteindelijk ook steeds slechter in staat om voor anderen te zorgen. Wanneer je ervoor zorgt dat je goed in je vel zit, gezond eet en neutraal kan zijn, een ander in zijn waarde kan laten bedoel ik daarmee, ben je heel evenwichtig en kan je veel voor anderen betekenen. Dat kan zowel mentaal als financieel zijn.
Compleet voelen
Wanneer voel je jezelf compleet? Het is een combinatie van; met je geliefden/vrienden zijn. Fijn werk of een fijne levensvervulling hebben, gezond zijn, lekker in je vel, iets kunnen betekenen voor anderen, enz. Van al deze bovenstaande dingen kan je simpelweg niet genieten, of veel moelijker genieten, wanneer je verdriet hebt, zorgen, ongezond bent, of verdrietig. Zolang je je vasthoud aan wat niet meer is, maak je jezelf ongelukkig. Dan kan je je niet compleet voelen. En toch is het maar al te vaak onwijs moeilijk om werkelijk los te laten en weer dicht bij jezelf te komen. Vooral wanneer we zaken los moeten laten welke heel dicht bij ons staan.
Hoe doe je dat?
We weten allemaal dat het bij het leven hoort maar hoe doe je dat? Wanneer je hartstikke veel van iemand houdt, maar dat de liefde niet wederzijds blijkt te zijn? Of wanneer het beter is voor beiden, toch je eigen weg te gaan? Hoe doe je dat, wanneer een geliefde overlijdt? Hoe doe je dat, wanneer je een hele leuke baan hebt, maar ontslagen wordt? Hoe doe je dat, wanneer je kinderen gaan uitvliegen? Hoe doe je dat, wanneer je kinderen voor het eerst alleen op de fiets naar school gaan? Hoe doe je dat, als je gaat scheiden? Hoe doe je dat, wanneer je in een faillissement terecht bent gekomen? Hoe doe je dat, verantwoording aan een ander geven?
Allemaal voorbeelden van loslaten waarin angst, verlies en verdriet een rol spelen. In meer en mindere mate, maar het speelt wel een rol, dus, hoe doe je dat?
Acceptatie
Je wil deze emoties niet voelen, automatisch onderdruk je….
Wat nodig is, om te beginnen, is acceptatie van de situatie. Makkelijker gezegd dan gedaan. Zie het als een prachtige rozenstuik welke er in de winter uitziet als een paar dorre takjes. Dat accepteer je ook gewoon. Waarom? Omdat je wéét dat de struik na een bepaalde periode weer zal gaan bloeien. Je wéét dat er weer nieuw leven in deze struik komt.
Vertrouwen hebben
Weet dus, dat het leven niet alleen maar dorre takjes zal geven. Terwijl je, wanneer je verdriet door verlies hebt, je alleen nog maar de dorre takken van het leven kan zien. Dan is het de kracht en de truc om op de goede en de mooie dingen van het leven te blijven richten. Vertrouwen te hebben. Want wanneer je je alleen maar richt op de dorre takken kan je alleen nog maar dorre takken zien en ervaren. Dan blijf je reageren vanuit oude ervaringen, pijn en emoties. Ook wanneer er nieuwe scheuten aan het groeien zijn, wanneer er dus alweer een nieuw leven begonnen is.
Vaak zie je in het begin de nieuwe scheuten nog niet eens. Maar ze zijn er wel! Ze zijn nog verscholen onder de sneeuw van de winter, of bladeren van de herfst daarvoor. Zodra je even goed kijkt, de sneeuw of bladeren opzij schuift, komen ze tevoorschijn! Zo ook binnen in jou. Zodra je het laagje rustig aan wegwerkt, krijg je ruimte, kan er licht op schijnen en kan de groei ingezet worden. Tja, en dat is lef hebben!
Doorleef je verdriet, dat is de wintertijd!
Het is niet zo dat wanneer je midden in een proces van verdriet zit, je verplicht op de bloemen en nieuwe scheuten van het leven moet gaan richten die er misschien ooit weer aankomen. Nee, focus je tijdelijk op de dorre takken. Natuurlijk, alle doornen, alle takken kris kras door elkaar, je mag het voelen, je mag huilen, boos zijn, teleurgesteld zijn, je mag alles voelen wat je wilt voelen. Natuurlijk, daar ben je mens voor om al deze emoties te doorleven. Om te voelen en ervaren wat dat is. Heel belangrijk zelfs! Dat ís nu juist de tijd van bezinning! Dat ís de pas op de plaats maken! Je verdriet doorleven heb je nodig om verder te kunnen. Je verdriet doorleven maakt je bewust.
De lagen van de liefde
De kracht vindt je vervolgens in het stuk, om vanuit het ellendige gevoel, nieuwe groei scheuten te kunnen zien. Om daar vervolgens weer van te gaan genieten. Je verliest iets, maar het leven geeft je geen ‘gat’. Het leven zal je iets ánders geven. Het ene wat wegvalt wordt opgevuld door het volgende wat zich aandient. In alle verschillende lagen van liefde. Op een andere manier dus….
Loslaten is niets anders dan de dalen van het leven te accepteren en doorléven. De dalen van het leven geven je juist het gevoel dat je lééft. In deze dalen zitten alle levenslessen verscholen. Als je het donker niet kent, zal je het licht ook nooit kunnen zien. Houdt de verbinding met jezelf en blijf daarmee in je natuurlijke kracht. Dan kom je overal doorheen.
Bekijk het vanuit de energie
Wanneer een geliefd iemand dood gaat verlies je iemand wanneer je het vanuit de materie bekijkt. Zodra je het vanuit de energie kan gaan zien, is deze persoon er nog! Voor de rest van je leven! De energie van de liefde tussen jullie zal er altijd zijn. Die energie kan niet doodgaan. Voel maar eens; Denk in liefde aan je overleden geliefde. Wat gebeurt er? Krijg je kippenvel? Voel je warmte? Of beiden tegelijk? Zie je wel! Het is er gewoon, en via deze energie houden jullie de verbinding in stand. Wanneer je dat beseft en om kan keren, (van materie naar energie) zal het gemis dragelijker worden. Het gemis is al zo zwaar, dus help jezelf het anders te kunnen zien.
Nieuwe mensen
Er komen andere mensen in je leven en er worden ook weer nieuwe mensen geboren die je lief zal gaan hebben op een andere manier. Dat is de groei, de nieuwe bloemen aan de nieuwe scheuten, de verschuiving van de energie van jouw leven. In alle verschillende lagen van liefde. Niets blijft zoals het is. Alles zal altijd veranderen. Zo is de natuur nu eenmaal. De ene keer verandert de natuur door een storm, de andere keer door brand. Maar altijd zal de natuur veranderen en groeien na de winter.
Dus wat is loslaten?
Het is wijsheid creëren. Lessen in wijsheid. Loslaten is groei, loslaten is op jezelf terug gewezen zijn. Terug bij af zijn, naar binnen kijken bij jezelf. De kaarten opnieuw verdelen, kansen pakken, krijgen, nemen. Loslaten is vertrouwen hebben in dat het goed komt op een andere manier dan zoals het ‘was’. Dat het voor jou op de allerbeste manier zich zal manifesteren in je leven, op de allerbeste manier zoals het óók bij je past. Loslaten is niet bedenken hoe jij het wilt, maar vertrouwen hebben dat jij het allerbeste krijgt van het leven, dat wat bij je past. Loslaten is opnieuw vruchtbaar maken. Zolang je zo kan blijven denken, sta je aan het roer van je leven. Sta je in je kracht!
Creëer het zelf!
Zolang je je blijft richten op de dorre takken, blijf je het slachtoffer. Op deze manier creëer je juist verlies in je leven; en zal het leven en de mensen om je heen, jou meer loslaten, waardoor je in de cirkel van verlies komt. Het leven creëer je zelf!
Loslaten is; jezelf laten vallen in de oneindige diepte en dat je wéét dat je uiteindelijk een zachte landing zal maken.
Vertrouwen in anderen
Loslaten is ook het vertrouwen in de ander hebben dat ie het wel redt zonder jou. Het vertrouwen in de kennis en kunde van anderen. Aan anderen iets overlaten, zo krijg je zoveel meer ruimte om je eigen werk te doen of je eigen leven te leiden. Anders ben je anderen altijd aan het bijsturen, aan het controleren dat is geen vertrouwen hebben en heel erg vermoeiend. Voor beide kanten!
Groeiproces van anderen
Anderen hun gang laten gaan, vertrouwen hebben in hun groeiprocessen. Iedereen heeft nu eenmaal zijn levenslessen te leren. Iedereen heeft een ontwikkeling te ondergaan. Iedereen op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo, op zijn eigen niveau. Jij kan dat niet voor hen doen. Je doet zelfs je geliefden ernstig tekort wanneer je te veel beschermt, regelt of vooruit denkt. Het is misschien wel ontzettend lief bedoelt, maar wie leert daar dan van? Jij weet het namelijk al. Loslaten is beseffen en accepteren dat ook zij dingen moeten leren zonder dat jij het alvast voorkauwt en voor de ander doet. Er is zo’n mooie uitspraak: ‘Vertel het mij en ik zal het vergeten, leer het mij, dan kan ik het misschien onthouden, laat het mij ervaren en ik zal het nooit meer vergeten’.
Vertrouwen geven is ook loslaten
Je kan een voorbeeld, een meester, een leraar zijn voor anderen, zodat zij het op hun eigen manier kunnen oppakken, dat is vertrouwen geven! Daarmee kan jij iemand anders onwijs laten groeien. Daarmee geef je een heel mooi cadeau aan de ander. Ook dat is loslaten, heel erg mooi!!
Ik wens je veel kracht, wijsheid en bewustwording in je loslaatprocessen.
Lieve groet,
Esther Buijs