We waren onderweg naar ons 3e huisje. We hadden eerst ’twee keer drie dagen’ een huisje gehuurd en toen, om er een beetje rust in te brengen een huisje voor 7 dagen. Voordat we daar aankwamen namen we een omweg. Via de westelijke fjorden zijn we naar het meest westelijke puntje van Europa gereden, om papegaaiduikers te spotten vanaf 400 meter hoge kliffen. Je moest op de rand van de klif liggen omdat je er anders af zou waaien. De papegaaiduikers zitten daar in holletjes in hun nestjes en op de randen van de kliffen. Je kan er precies niet bij maar wel kijken en fotograferen … Kan je je er iets bij voorstellen? Echt fantastisch! Het uitzicht, de wind, de zee 400/500 meter onder je, de vogels!

Maar goed, via de omweg door de fjorden kwam het er dus op neer dat we zo’n 800 km moesten rijden op die ene dag. Dat is best pittig op IJslandse wegen. Toen we eindelijk bij het huisje aankwamen was het 2 uur ‘s nachts.

Het is daar goed geregeld, de sleutel zit in een boxje opgeborgen waar je de pincode van hebt gekregen bij aanvang van de reis. Je kunt dus altijd naar binnen. Na de lange reis was ik echt helemaal gaar! Ik liep het huisje in en had het gevoel dat het huisje schuin stond. Ik werd ook helemaal draaierig daarbinnen. Zo draaierig dat ik mij vast moest houden aan een kastje. Ik zei het ook tegen de kinderen maar zij merkten niets.

 

Ik dacht, ik heb te lang stilgezeten of te snel opgestaan ofzo. Dus ik liep naar buiten om frisse lucht en beweging te hebben. Buiten was ik niet draaierig. Ik liep weer naar binnen en hetzelfde gebeurde. Het leek wel alsof ik een soort energiebubbel in liep van kolkende energie die mij omlaag trok en duizelig maakte. Niemand had er last van, behalve ik.

 

We hebben snel de bedden opgemaakt en zijn gaan slapen. We waren allemaal moe en ik dacht: ‘het zal wel aan mij liggen’.

De volgende dag ontdekten we het prachtige uitzicht vanuit het huisje op de baai van Hofsos waar we waren. Jeetje wat mooi. De zon scheen een beetje, het water in de enorme fjord glinsterde. Schattige Scandinavische houten huisje om ons heen. Echt geweldig. Als ik er nu weer aan terugdenk word ik weer helemaal blij. Wát een mooie, magische plek.
We deden die dag rustig aan. Het was een korte nacht geweest.Ons uitzicht was dus op een baai, daar was een haventje en er stond een groot zwart ‘houten huis’. Het bleek een museum te zijn. Dit was het punt waar mensen eeuwenlang als emigrant zijn vertrokken en aangekomen met de boot om IJsland te verlaten of zich in IJsland te vestigen. IJsland is bewoond vanaf het jaar 900.

Het huis wat nu een museum is, was de plek waar de mensen zich konden registreren. Dat zal niet vanaf het jaar 900 zijn geweest, maar deze plek heeft wel eeuwenlang dienstgedaan voor deze functie.

 

IJsland is een ruig land. Het is in de zomer vruchtbaar, prachtig en heel goed leefbaar. Maar de lange winter van oktober tot en met mei is uitputtend. Zeker voor mensen die nog niet van alle gemakken en technieken zijn voorzien die we nu hebben. Er is op die plek dus erg veel gebeurd. Vooral emotioneel gezien. Afscheid en kennismaken. Afscheid voor mensen die vertrokken en wisten dat ze nooit meer terug konden komen. En mensen die aankwamen op een plek die nog ontwikkeld moest worden, waarvan ze ook beseften: hier kom ik nooit meer weg.

 

Denk ook aan vissers en walvisvaarders. Het was levensgevaarlijk om daar met je bootje de fjord richting de koude Groenland-zee of Atlantische oceaan te varen. Je wist nooit of je levend terug zou komen. Kortom: een plek met een lading!

Ik wist dit niet terwijl ik de reis boekte. Dat kies ik natuurlijk niet bewust uit!

Die nacht, dus de tweede nacht dat we daar sliepen, kon ik niet slapen. Ik lag maar te draaien en draaien en hoorde van alles binnen en buiten. Ik voelde mij onrustig. Ik voelde mij niet welkom in dat huis.

 

Ik dacht: ‘weet je wat’, ‘ik ga het eens vragen (aan de ongeziene wereld) wat er aan de hand is’.
Ik had inmiddels ervaring dus ik voelde dat ik daar iets kon betekenen in de energie. Wat ik dan doe, is me afstemmen op mijn begeleiders en via die weg weet ik welke gids, engel of welk ‘wezen’ mij gaat helpen met het vinden van de antwoorden.

Ik ben mij gaan afstemmen op de energie van het huis die ik voelde en zag via een familielijn een hele lange familiegeschiedenis aan mij voorbijtrekken. Een familiegeschiedenis met vele conflicten en enorm veel verdriet en ook ruzie en afgunst. Macht en onmacht, enzovoorts. Stap voor stap zag ik als eerste de familie van wie dit huis nu was, zo terug de geschiedenis in van die familie honderden jaren terug.

 

Ik werd meegenomen in de energie van de allereerste eerste familie die op die plek ging wonen. Walvisvaarders. Het werd als het ware als een soort film waar ik zelf aan meedeed aan mij getoond. Ze waren aangekomen als migranten uit een ander land. Met veel heimwee, verdriet en doorzettingsvermogen onder zeer zware mentale en fysieke omstandigheden hadden ze iets opgebouwd.

De nazaten die vanuit die bloedlijn ontstonden hebben erg veel tegenwerkingen moeten doorstaan, zoals verdrinking, mishandeling, roof/diefstal, helse winters, honger en ziekten. Daarna werd de tegenwerking in de familie-bloedlijn minder heftig maar juist daardoor voor de voorouders op één of andere manier frustrerend.

Door die pijn, woede, onbegrip, enzovoorts, bleven de voorouders vastkleven aan die plek. Ze konden niet verder groeien naar het licht in een hogere frequentie. Ze bleven door de lage frequentie van alles wat er was gebeurd ‘hangen’ in de lage energie. Ze zaten opgesloten in de energiefrequentie van het verleden.

In het familieoverleg waar ik in de energie ‘deel van uitmaakte’ werd geheeld, vergeven, werden dingen helder en ontstond er begrip, dankbaarheid en bewondering i.p.v. jaloezie door te denken vanuit tekorten. Daardoor kon de familie-energie weer gaan stromen en konden de voorouders eindelijk tot rust komen op de plek waar ze inmiddels waren aangekomen: in het licht. Door de flow die er tijdens ‘de familiebijeenkomst’ ontstond, verhoogde de frequentie waardoor de voorouders werden bevrijd uit de lage frequenties en eindelijk naar het licht konden gaan om uit te rusten.

Ik vond het een ontzettend bijzondere en indrukwekkende ervaring omdat ik het gevoel had dat ik bij die familie-bloedlijn hoorde. Dat ik in een vorig leven daar op die plek heb gewoond. En ook voelde het alsof niet alleen die plek of die familie deze heling doormaakte, maar dat heel veel families soortgelijke ervaringen hadden. Een vorm van collectieve energie.
Tenslotte is alles energie en blijkbaar zijn er veel families die in die soort energie zijn blijven hangen en gevangen zitten of zaten.

De volgende ochtend werd ik wakker met een heel ander gevoel. Toen ik die nacht eindelijk ging slapen dacht ik al: zo zeg, ik heb hard gewerkt hier!

 

Het voelde al gelijk goed. Vanaf dat moment hadden wij nog vijf volle dagen in dat huisje. Vijf dagen met volle zon en 21 tot 24 graden. Dat is uitzonderlijk in IJsland. Zowel de temperatuur als ‘vijf dagen achter elkaar.’ Meestal verandert het weer op IJsland per uur! Het voelde dus echt als een cadeautje om daar nog een aantal dagen te mogen blijven op die prachtige plek!

Kortom, een bijzondere ervaring. Ik denk nu met veel liefde terug aan Hofsos. Later werd mijn ervaring en het vermoeden dat ik in deze energetische bijeenkomst ‘meerdere familie-bloedlijnen’ had geheeld, bevestigd. Ongeveer drie jaar later was ik bij een workshop en vertelde ik het hele verhaal aan een mede cursiste. Eigenlijk had ik het nog nooit aan iemand verteld omdat ik dat eigenlijk niet zo vaak doe, dit soort energetische ervaringen delen. Het is ontastbaar en lastig uit te leggen…

Het kan nogal ‘vaag’ overkomen! Dus ik hielt dat tot nu toe voor mezelf. Het is nu de eerste keer dat ik zo veel ervaringen vanuit de ongeziene wereld van mezelf deel met anderen. Het voelt alsof het ‘moet’. Dus doe ik het ;-) (lees ook mijn andere blogartikelen over ‘mijn ervaringen met de ongeziene wereld’.

 

Nu vertelde ik het dus wel aan iemand en deze mede cursiste wist mij te vertellen (omdat ze daarvoor gestudeerd bleek te hebben) dat precies op dat punt in IJsland een energetisch punt is. Of het een leylijn of een aarde-meridiaan of iets anders is weet ik niet meer. Maar ze bevestigde mijn gevoel en dat was fijn. Meer had ik niet nodig!

Kortom: een bijzondere ervaring waarin ik mee mocht helpen aan het opschonen van de energie. Ik vraag me eerlijk gezegd wel af of er in de familie die er nu woont, een verandering heeft plaatsgevonden. Ik denk van wel. Maar zal ik daar ooit een bevestiging van krijgen? Maakt niet uit. Mijn werk is gedaan, en ik deed het vanuit liefde.

 

Jij hebt vast ook soms het gevoel wanneer je ergens bent, dat er een bepaalde energetische lading ‘in de lucht hangt’. Ik denk dat je dit herkent vanuit een eigen, wel andere maar soortgelijke ervaring. Als je dat voelt en ervaart, dan kun je er dus iets mee. Anders zou je het namelijk niet voelen en/of ervaren.

Maar wát kun je ermee? En vooral: hoe doe je dat? Hoe kun je veilig werken en moet je dat eigenlijk wel in je eentje doen? Wat nou als het misgaat? (Geloof me, het gaat niet mis! Vertrouw op je eigen enorme nu nog onaangeroerde kracht!)

Ik vertel er alles over in een live opgenomen spirituele masterclass met minicursus. Ik doe ook een meditatieve oefening met je om je te leren wat te doen en hoe te handelen. Zodat je veilig en kundig te werk kunt gaan.

Er zijn erg veel lichtwerkers nodig om de aarde te zuiveren van oude pijnen, oude energie en oude gebeurtenissen. De aarde is nu in de energiefrequentie gekomen dat er opgeruimd en opgeschoond kan worden. Hoe meer oude energie er opgeruimd wordt, hoe hoger de frequentie van de aarde, de bewoners van de aarde en dus ook hoe hoger jouw energiefrequentie wordt. Het is nodig om je energie zo hoog mogelijk te maken en houden. Om je levenslessen op een zo goed en licht mogelijke manier te kunnen volbrengen. Hogere energie vasthouden kan alleen maar als de aarde ook een hogere frequentie heeft.

Alles werkt met elkaar samen. Dus help mee! Ga je ongebruikte en nu nog onbekende talenten inzetten. Het is nu belangrijker dan ooit. Ik leer het je stap voor stap. Veilig en duidelijk. Je kan de opgenomen live lessen en begeleidende oefenmeditatie oneindig vaak bekijken en toepassen om het jezelf helemaal eigen te maken.

Liefs,