Misschien waren het engelen, ik weet niet hoe je het kan noemen. Ik mocht lekker in bed gaan liggen. Heel zacht en donzig. Ik viel direct in een diepe slaap. Uitrusten van ‘het leven’. Ondertussen werd ik verzorgd. Er werd eten gemaakt, het huisje werd op temperatuur gehouden, er werd voor mijn ziel gezorgd. Ik kreeg precies wat ik nodig had. Terwijl ik erg diep sliep en totaal onbewust was. Ook wist ik dat ik net zo lang mocht slapen als ik nodig had.

Toen ik wakker werd stond er ‘een verzorger’ of begeleider naast mijn bed. Hij of zij, ik weet niet of het een geslacht had, vertelde dat ik vandaag mee werd genomen naar de universiteit voor een rondleiding. We liepen er naartoe en er waren vele andere zielen. Het was een heel erg groot gebouw en er waren heel grote ruimten die de collegezalen vormden. Ik werd naar ‘mijn’ collegezaal gebracht en toen besefte ik dat ik een bepaalde kleur had. Alle zielen in die zaal hadden dezelfde kleur. Ik zag ook zielen met een andere kleur, die gingen bij de andere zalen naar binnen. Er stond een lerares voor de groep om les te geven, zij had een andere kleur dan de ‘leerlingen’. Ik ging bij de grote groep zitten in de collegezaal. Ik schat in dat er zo’n 600 tot 1000 andere zielen waren.

We leerden over ‘het leven’. Het leven waar we naartoe konden groeien. Er werden op een soort digibord filmpjes van voorbeelden getoond. Ik liep vervolgens weer mee met mijn begeleider. We gingen verder met de rondleiding. Ik kon kiezen uit bepaalde richtingen en daarmee kleuren. De kleuren gaven aan welke levenservaring er was doorgemaakt en wat ik daar nog voor bewustwording voor nodig had om de levensles volledig te doorgronden. Of een nieuwe kleur voor een nieuwe levenservaring die ik ook mocht kiezen. Het maakte niet uit. In de collegezaal tijdens de lessen kon je ontdekken wat je wilde. Alsof je een vakkenpakket uitkiest voor het eindexamen.

De verschillende kleuren waren verschillende zielsgroepen. Daar kon je ze aan herkennen. Maar dat was dan ook het enige verschil tussen de zielen. Door de frequentie van de zielsgroep of ook wel zielsfamilie genoemd zag je welke levensmissie de zielsgroep had en ook welke levenservaring. Je kon kiezen om ook zo’n soort levenservaring door te willen maken in het leven wat eraan zat te komen. Je kon uit verschillende ervaringen kiezen. Daarmee veranderde de kleur van één kleur naar een soort streepjescode van alle kleuren van de regenboog. Vandaar dat er een ‘juf’ voor de groep stond met een andere kleur. Je krijgt les over ervaringen die je nog niet hebt gehad om je voor te bereiden en of een keuze te kunnen maken. De juf was dus iemand uit een andere groep met andere ervaringen.

Vanuit die streepjescode werd er een match gezocht waar die streepjescode bij past in het leven dat je tegemoet ging. Welke ouders pasten bij die streepjescode, welke ervaringen, welk land, welke…. enzovoorts. Zo kreeg je verschillende keuzes die je kon maken. Ik begreep daaruit dat je niet zozeer je ouders uitkiest wat je vaak hoort zeggen over zielen, maar dat je vooral eerst de ervaring die je wilt doorleven uitkiest en daarna verschillende opties aangeboden krijgt betreft waar je dan kan gaan wonen/leven/geboren worden.

De ‘hoofdkleur’ die je ziel heeft, laat de leeftijd van je ziel zien met daarbij tegelijkertijd de kleur van je zielsfamilie. Bijvoorbeeld blauw en rood wordt paars. De mengkleur, daar herken je je zielsfamilie aan. Dat is een bepaalde frequentie. Die frequentie heeft een bepaalde aantrekkingskracht die zielen uit je zielsfamilie automatisch bij elkaar brengt. De kleuren die erbij komen door de keuzes die je maakt van wat je wilt leren, dat is ook een bepaalde frequentie. Door de frequentie trek je de ervaringen als vanzelf aan. Je hoeft dus niet alleen maar samen met je zielsfamilie alle levenslessen in alle levens te doorlopen, het kan ook met andere zielsfamilies die door de vorming van de streepjescodes dezelfde soort lessen, maar op een andere manier willen gaan leren en al geleerd hebben.

Even een gek voorbeeld: de streepjescode van verschillende koekjes geeft in beginsel aan dat het een koekje is, maar de rest van de code zegt of het met chocolade is of met nootjes, de prijs en de voorraad. Je zou dus kunnen zeggen dat we allemaal een koekje zijn, maar de ene is met chocolade en de andere met nootjes en weer een andere met crème. Ook hebben we allemaal een andere ‘prijs’ (leeftijd) en zijn er meer of minder van aanwezig op aarde.

Ik ontdekte dat ik een bepaalde ‘streepjescode’ had gevormd door te kiezen welke ervaringen ik zou willen in dit huidige leven. Dat ik daarom tot een bepaalde familie ben aangetrokken en ik op een bepaalde manieren in het leven sta.

Ik hoorde mijn begeleider zeggen dat ik altijd terug mocht komen naar deze plekken. Het huisje om uit te rusten en de universiteit om te ontdekken waarom ik ook alweer voor die levenservaringen heb gekozen. Dat is ook een mooie boodschap voor jou.

Ontdek jouw eigen plekje ‘tussen de levens in’ om uit te rusten en op te laden. En ga ook weer eens op bezoek bij de ‘universiteit’ om je te helpen herinneren waarom, welke en met welk doel je bepaalde levenservaringen hebt gekozen.

Liefs,